مادون قرمز (Infrared) به بخشی از طیف الکترومغناطیسی اطلاق می‌شود که طول موج‌های آن بین حدود 700 نانومتر (nm) تا 1 میلی‌متر (mm) قرار دارد.

این طیف به سه دسته اصلی تقسیم می‌شود:

1. مادون قرمز نزدیک (Near Infrared): طول موج‌های این بخش معمولاً بین 700 تا 1400 نانومتر قرار دارند. این نوع مادون قرمز بیشتر در تکنولوژی‌های تصویربرداری و ارتباطات نوری استفاده می‌شود.

2. مادون قرمز میانه (Mid Infrared): طول موج‌های این بخش بین 1400 تا 30000 نانومتر قرار دارد. این نوع مادون قرمز در کاربردهای صنعتی و علمی مختلف به کار می‌رود.

3. مادون قرمز دور (Far Infrared): طول موج‌های این بخش از 30 میکرومتر تا 1 میلی‌متر است. این نوع مادون قرمز بیشتر در گرمایش و درمان‌های پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▎کاربرد مادون قرمز در فیزیوتراپی

در فیزیوتراپی، معمولاً از مادون قرمز نزدیک و دور استفاده می‌شود. طول موج‌های بین 800 تا 1200 نانومتر برای درمان‌های فیزیوتراپی بسیار مفید هستند. این طول موج‌ها قابلیت نفوذ به بافت‌های عمقی‌تر بدن را دارند و به تسکین درد، افزایش گردش خون، و تسریع روند بهبود بافت‌ها کمک می‌کنند.

▎مزایای استفاده از مادون قرمز در فیزیوتراپی

• کاهش درد: تابش مادون قرمز می‌تواند احساس درد را کاهش دهد و به تسکین دردهای مزمن کمک کند.

• افزایش جریان خون: این نوع تابش می‌تواند باعث گشاد شدن عروق خونی و افزایش جریان خون در ناحیه تحت درمان شود.

• تسریع فرآیند ترمیم: با افزایش متابولیسم سلولی و تسهیل در روند بهبود بافت‌ها، مادون قرمز می‌تواند به ترمیم سریع‌تر آسیب‌ها کمک کند.

▎نتیجه‌گیری

مادون قرمز یک ابزار مؤثر در فیزیوتراپی است که با توجه به طول موج‌های خاص خود، می‌تواند به بهبود وضعیت بیماران کمک کند. برای استفاده مؤثر از آن، مشاوره با یک متخصص فیزیوتراپی یا پزشک ضروری است تا بهترین روش درمانی انتخاب شود.